UDERZENIE
RAPORTOWANIE.
We nie napisałem to jeszcze... PRZEPRASZAM.
2017 > 2020.
8 stycznia 2017 roku po raz pierwszy opublikowałem post o Trash Free Trails na Instagramie. Minęły ponad cztery lata, odkąd po raz pierwszy dostrzegłem różnicę między świadomością i działaniami na rzecz rozwiązania problemu zanieczyszczenia morza tworzywami sztucznymi a względną ciszą w „naszym świecie” szlaków, dzikich miejsc i ekosystemów lądowych, które je zamieszkują. Co więcej, minęły ponad cztery lata, odkąd zdecydowałem, że muszę spróbować coś z tym zrobić.
Co zajęło mi tak długo? Odpowiedź jest prosta! Strasznie komplikowałem sprawy. Utknąłem próbując „zbudować” organizację, sparaliżowany potrzebą posiadania strategii, strony internetowej, finansowania, dowodów naukowych i profesjonalnego zespołu. Zapomniałem jednak o najważniejszej części… że Trash Free Trails nie istniałoby, nie mogłoby istnieć bez silnej i silnej społeczności oddolnej.
Zrozumiałem, że moim pierwszym i najważniejszym zadaniem było zbudowanie tej oddolnej społeczności. Wszystko, co musiałem zrobić, to zacząć!
Piszę to 4 lata po tym uświadomieniu sobie, więc wydaje mi się, że to odpowiedni moment, aby przyznać, że nadszedł czas, aby stać się „organizacją”. Od 12 miesięcy jesteśmy firmą działającą na rzecz społeczności, mamy wspaniale wspierającą sieć partnerów, jesteśmy w stanie zapłacić 4 osobom za wykonanie naszej pracy, mamy zespół A – zespół 25 przedstawicieli regionalnych wolontariuszy, a teraz mamy zbudowała społeczność 1000 jeźdźców, biegaczy i wędrowców z całego świata, którzy są gotowi zostać zarządcami swoich szlaków i dzikich miejsc. Mamy #TRASHMOB.
Ten dokument oznacza początek nowej, ekscytującej fazy dla Trash Free Trails i jesteśmy niezwykle wdzięczni i dumni, że masz obok nas.
Dziękuję za wsparcie i przyjaźń,
Dom & Lew